"Bardzo osobisty film, mówiący jednocześnie o losach setek tysięcy ludzi, którym zawalił się świat. Rzadko się widzi w kinie tak dobre połączenie wrażliwości z dyscypliną formalną. Wzrusza swoją delikatnością"
Marcel Łoziński
Janina mieszka w Szczecinie. Rodzinny dom w Świtaziu, dziś na terytorium Ukrainy, został po wojnie rozebrany. Powstała z niego wiejska szkoła. Zabudowania przydomowe spalono. W miejscu siedliska zachowały się gruzy komina.
Annemarie po wysiedleniu
pracowała przymusowo w szczecińskim szpitalu. Ukrywała się w przypadkowo zajmowanych domach na peryferiach miasta. Polski lekarz żydowskiego pochodzenia pomógł jej uciec z miasta. Ukryta w ładowniach barek przewożących Odrą węgiel do Berlina, przedostała się do Niemiec.
Dwie kobiety, jeden dom. Paradoksy historii wpisane w intymną opowieść Polki i Niemki. Losy
równoległe splecione wojną. Kto jest najeźdźcą, represjonowanym, winnym, a kto ofiarą?